Uitleg: Wilsbekwaam
Als je iets tekent moet je wel weten wat je tekent. Je moet het begrijpen, of juridischer: je moet wilsbekwaam zijn. Iemand moet zelfstandig een beslissing kunnen nemen. En dus ook de gevolgen hiervan overzien.
De notaris toetst de wilsbekwaamheid. Als hij twijfelt kan hij een arts inroepen: die moet dan aangeven of de cliënt (nog) wilsbewkaam is. In bepaalde gevallen kan de notaris een protocol volgen. Dit protocol (stappenplan) geeft een aantal indicatoren. Hierbij kun je bijvoorbeeld denken aan de leeftijd. Ook wordt gekeken of iemand nog thuis woont of in een verzorgingstehuis.
Als de notaris twijfelt kan hij een arts inschakelen. Er zijn artsen gespecialiseerd in het afgeven van een verklaring van de wilsbekwaamheid. Iemand is niet in zijn geheel wilsbekwaam of onbekwaam. Het kan zo zijn dat iemand voor een eenvoudige handeling nog wel wilsbekwaam is, maar voor een complexe handeling niet.
Vooral bij het opstellen van een testament of levenstestament is wilsbekwaamheid natuurlijk heel belangrijk. De notaris wil niet dat er iemand erfgenaam of gevolmachtigde wordt waarvan dit niet de bedoeling is.
